Not in my backyard, please

Not in my backyard dus voor de onderwijsvakbonden. Besparen mag, maar niet bij de leraars. De pensioenhervormingen zouden de aantrekkingskracht van het beroep ondermijnen. ‘Zouden’, inderdaad. Dus het geld voor de broodnodige besparingen moet niet worden gezocht in het onderwijs. Okay, boodschap begrepen.

Maar wat blijkt? Ook niet in het openbaar vervoer, het gerecht, het leger en ga zo maar door. Integendeel, die sectoren vragen vaak zelfs nog meer geld. En dat op een ogenblik dat vadertje staat op zijn tandvlees zit. Je moet maar het lef hebben om dan nog om geld te komen vragen aan een organisatie die verzuipt in de schulden.

Is het pensioen van een leraar of lerares dan zo mager? Dat blijkt helemaal niet het geval te zijn, wanneer we de vergelijking maken met de pensioenen uit de privé. Om maar te zwijgen van de pensioenen van zelfstandigen en ondernemers.

Nochtans dreigen deze laatsten opnieuw het kind van de rekening te worden. Niemand minder dan professor Paul De Grauwe verklaarde onlangs dat veel ondernemers langs hun zwembad liggen te bedenken hoe ze zo weinig mogelijk belastingen moeten betalen. Je moet maar durven! 

In afwachting is het uitkijken naar (vooral) de onderwijsbetoging van maandag. Of zoals Nancy Libert van de socialistische vakbond ACOD het in de pers uitdrukte: afblijven van de pensioenen van het onderwijs. Heeft Nancy misschien een toverstokje om het begrotingsprobleem op te lossen? Dat ze daar dan maar mee voor de pinnen komt.