De deur van Draghi.

Het was een bewogen week op de financiële markten. De beurzen gingen wereldwijd in het rood. Ook Brussel deelde in de klappen. Alle ogen waren gericht op China. Het land kampt met een economische groeivertraging. De centrale bank van China komt actief tussen (meer liquiditeiten, enz…) maar de geest is uit de fles. De beurzen ging steeds dieper in het rood.

Het moet gezegd worden dat er steeds meer economische problemen zijn, de Baltic Dry Index ( ’s werelds belangrijkste vervoerindex over water ) staat erg laag. Overheidsschulden stijgen steeds verder, de economische groei laat het afweten en de gehele Europese constructie staat onder stevige druk ( cfr. migranten-instroom & criminaliteit ). Steeds meer particulieren slagen er niet in hun schulden en of hun rekeningen op tijd te betalen, de werkloosheid blijft hoog en er is een crisis bij de Italiaanse banken. Landen die rekenen op inkomsten uit olie ( en dat zijn er heel wat ) zien zwarte sneeuw. Om het bij twee voorbeelden te houden, het instorten van de Russische Roebel ( = goudbezitters tevreden ) en het ernstig verzwakken van de Canadese Dollar.

Het was bijna alsof de wereld ging vergaan, tot dat deze week Draghi aankondigde de rente niet te veranderen EN dat hij de deur op een kier zet om in maart “ bijkomende maatregelen ” te nemen. Alle beurzen gingen prompt hoger. Plots waren alle problemen van de baan.

Het is fundamenteel fout dat de uitspraak van 1 man een wereldwijde beurshausse inzet, dit terwijl er voor onze economische problemen geen oplossing wordt aangereikt. De uitspraak van Draghi is niets meer of minder dan manipulatie. Van uit het standpunt van de Oostenrijkse school is het beleid ( geldcreatie en manipulatie van de rente ) van de ECB, verwoord door Draghi, juist de oorzaak van onze economische problemen.

Laten we samen vaststellen dat desondanks een extreem lage rente, een zeer goedkope euro, deficit-spending door de overheid, het opkopen van overheidsobligaties, een zeer lage olieprijs en prietpraat van de ECB, er geen economisch beterschap is. Centrale banken kunnen misschien economische cycli ( business cycle ) beïnvloeden maar een depressie tegengaan kan niet. Wij moeten aanvaarden dat er na hoogconjunctuur er ook een laagconjunctuur is. En hoe langer centrale banken tegen economische cycli blijven vechten, hoe dieper we gaan vallen. Plots breekt het systeem zoals in Griekenland en dan is iedereen de klos.

Neem dat maar van ons aan.